Το απίστευτο επίτευγμα της ΑΕΚ του Μελισσανίδη και ο πρώτος «τελικός»

* Από την στιγμή που στο πρωτάθλημα υπάρχει ομάδα που έχει κερδίσει ως τώρα όλα τα ματς, ακόμη κι αν έχει ποινή αφαίρεσης δύο βαθμών, ο ένας πόντος στα δύο ντέρμπι και μια τιμωρία με «-3», αρκούν για να απειλούν σήμερα την ΑΕΚ να αρχίσει να φαίνεται άμεσα ως αποτυχημένη η προσπάθεια της φέτος στο πρωτάθλημα.

* Πάντα με κριτήριο την υπεράσπιση του τίτλου της.

* Ο Άρης είναι πολύ καλή ομάδα, έχει κι αυτός την πίεση από δύο συνεχόμενες ήττες.

* Αν όμως η ΑΕΚ ανταποκριθεί σωστά ανασταλτικά, που δεν είναι εύκολο γιατί έχει ποιότητα ο αντίπαλος, από κει και πέρα ο τρόπος παιχνιδιού του Άρη νομίζω μπορεί να την βολέψει.

* Κόσμος δεν θα υπάρχει στο γήπεδο, την ενέργεια που σου δίνει στην αρχή η εξέδρα, πρέπει να ψάξει να την δημιουργήσει μόνη της η ΑΕΚ, όπως είπε και ο Ουζουνίδης.

* Το πρόβλημα για την Ένωση είναι πως προς το παρόν έχει μπροστά της στο πρωτάθλημα μόνο τελικούς. Και τελικός σημαίνει πως ο νικητής είναι... τα πάντα, ο χαμένος τίποτα. Και χασούρα είναι και η ισοπαλία.

* Το ζήτημα είναι αυτή η πίεση, να βγει θετικά, να βγει σε περισσότερη ένταση για την ΑΕΚ.

* Για να πάμε και στα προχθεσινά στην Γλυφάδα, νομίζω η επιλογή του Δημήτρη Μελισσανίδη να μιλήσει και να μιλήσει και με τον δικό του προσωπικο, άμεσο τρόπο, την δεδομένη χρονική στιγμή ήταν η πλέον κατάλληλη.

* Συμφωνείς ή διαφωνείς με το σκεπτικό του, είναι ξεκάθαρος και δεν αφήνει περιθώρια για μπερδέματα και αμφιβολίες.

* Το σκεπτικό του για την διαχείριση της ΑΕΚ, όπως το εξέφρασε προχθές, δεν έχει καμιά διαφορά με αυτό που ακούσαμε από το στόμα του στο Τατόι, το 2013.

* Η διαφορά είναι πως πλέον έχουν γίνει ήδη πράξη, κάποιες εξαγγελίες που τότε όταν τις ακούγαμε, σε κάποιους μπορεί να φαίνονταν κι απλά ευχολόγια... Δεν ήταν όμως.

* Στην φάση που βρέθηκε η ΑΕΚ στις αρχές της δεκαετίας, αν δεν υπήρχε Μελισσανίδης, θα έπρεπε με κάποιον τρόπο.... να τον εφεύρει η ίδια, αλλά κάτι τέτοιο δεν θα ήταν και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο. Οπότε καλύτερα που υπήρχε...Πολύ καλύτερα.

* Το να έχεις ανέβει το καλοκαίρι του 2015 στην Super League, ακόμη κι αν είσαι η ΑΕΚ και το 2018 να είσαι πρωταθλητής, το 2016 κυπελλούχους, να μετράς ήδη δύο συμμετοχές σε φάση ομίλων Champions League και Europa League και να είσαι «συν» στο έσοδα – έξοδα, στα 2 εκατομμύρια, χωρίς να υπολογίζονται τα χρήματα τα φετινά από την Ευρώπη, είναι ένα τεράστιο επίτευγμα.

* Είναι από αυτά που δεν γίνονται. Αυτές οι επιτυχίες μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα, είναι από αυτές που υπό κανονικές συνθήκες ειδικά στην Ελλάδα, σημαίνουν τρομερά ανοίγματα, που αφήνουν πίσω τους σημάδια.

* Είναι απίστευτο αυτό που έχει καταφέρει η ΑΕΚ λοιπόν. Πραγματικά απίστευτο.

ΥΓ1: Η παραδοχή του λάθους και με πολύ εμφατικό τρόπο («κάναμε μ....») στο τέλος της μεταγραφικής περιόδου έχει τη σημασία της. Απλά το «δεν βρήκαμε αυτό που θέλαμε» είναι πολύ πιο σοβαρό πρόβλημα απ' όσο ακούγεται.

Στην ουσία σημαίνει την παραδοχή ευρύτερου προβλήματος από πλευράς του ίδιου του Δημήτρη Μελισσανίδη. Με παραδοχή και δικής του ευθύνης.

Γιατί είπε σε σχέση με τους τεχνικούς διευθυντές που ρωτήθηκε, πως δεν είναι και ο ίδιος ο πιο εύκολος άνθρωπος σε αυτά τα ζητήματα και το αναγνωρίζει ως ελαφρυντικό για τους ανθρώπους που έχει αναθέσει κατά καιρούς πόστα στον σχεδιασμό.

Ωστόσο το πρόβλημα παραμένει. Για την πρωταθλήτρια Ελλάδας, με σχεδόν εξασφαλισμένη συμμετοχή στο Champions League (στην ουσία δέκα μέρες τουλάχιστον πριν το τέλος της μεταγραφικής περιόδου) το «δεν βρήκαμε αυτούς που θέλαμε», είναι διαπίστωση, ενός σοβαρού προβλήματος. Που γίνεται πιο σοβαρό, για μια ομάδα που αναζητά τόσο πολύ και την ισορροπία στα οικονομικά της. Σε αυτές τις περιπτώσεις, ο σχεδιασμός πρέπει να είναι από τα πιο δυνατά σου σημεία.